Ağzımızdan Çıkan Sözlere En Yakın Kulak Kendi Kulağımızdır
Kadriye Doğan
Hayatın koşturmacasında çoğumuz, sözlerimizin sadece karşı tarafta yankı bulduğunu düşünürüz. Oysa İslam ahlakı bize, konuştuğumuz her kelimenin önce kendi ruhumuzda bir etki yarattığını hatırlatır. Söylediğimiz sözler önce kendi gönlümüzde filizlenir: Güzel sözler kalbimizi aydınlatır, olumsuz sözler ise gölge düşürür.
Kur’an-ı Kerim’de Allah (C.C) şöyle buyurur:
Allah tarafından lütfedilen bir rahmet sâyesinde sen onlara yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı kalpli olsaydın, insanlar etrafından dağılıp giderlerdi. Artık onları affet, onlar için Allah'tan bağışlanma dile. Karara bağlanacak işlerde onlarla istişare et!
(Âl-i İmrân, 3:159, )
Bu ayet, sözlerimizin sadece başkalarıyla ilişkimizde değil, kendi ruh sağlığımız üzerinde de etkili olduğunu, ve yumuşak davranmanın Allah’ın bir lütfu olduğunu gösterir. Kırıcı veya sert sözler, önce kendi gönlümüzde olumsuz bir etki yaratır; nazik ve güzel sözler ise içimizi ferahlatır.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) bize sözün gücünü şöyle hatırlatır:
> “Mü’min ya hayır söylesin ya da sussun.” (Buhârî, Edeb)
Baska bir hadisi şerifte de peygamberimiz
> “Mü’min, sözleriyle kardeşine fayda verir; münafık ise sözleriyle zarar verir. buyuruyor.
Günlük hayatımızda bunu sık sık deneyimleyebiliriz: Bir arkadaşımıza destek veren güzel bir söz söylediğimizde, hem onun yüzü güler hem de kendi gönlümüz huzur bulur. Boş yere eleştiren veya kırıcı sözler söylediğimizde ise önce vicdanımız sızlar, huzurumuz bozulur.
Mevlana’nın dediği gibi:
> “Söz, gönül aynasıdır; söylerken dikkat et, çünkü o seni gösterir.”
Hz. Ali (R.A) da sözlerimizin vicdanımız üzerindeki etkisini şöyle vurgular:
> “Söylenen bir sözün ağırlığını, kendi vicdanın taşır; onu ölçerek söyle ki pişmanlık acı vermesin.”
Unutmayalım, sözlerimiz birer tohumdur. Bu tohum, önce kendi gönlümüzde yeşerir. Güzel sözler ekersek kalbimizde ışık ve huzur buluruz, olumsuz sözler ekersek gönlümüzde sıkıntı ve karanlık çoğalır.
Günlük hayatta karşılaştığımız küçük anlar bile bunu hatırlatır: Sabah komşunuza tebessümle selam vermek, hem onun gününü güzelleştirir hem de kendi kalbinizi aydınlatır. Esine ve çocuklarına öfkeyle bağıran bir erkeğin o günü de huzursuz ve mutsuz geçer. Aceleyle ve sinirle söylenen bir eleştiri ise hem ilişkiyi hem de ruhu yıpratır.
İşte bu yüzden insan, söylediği sözlere en yakın kulağın kendi kulağı olduğunu bilmelidir Çünkü sözlerimiz, ahlakımızı, ruhumuzu ve ahiret yolculuğumuzu şekillendiren en güçlü araçlarımızdır.
