Hayat yolunda takip mesafesi
Kadriye Doğan
Hayatımı hep hızla giden bir trene benzetmişimdir. Daha önceden döşenmiş demir raylarının üzerinde hızla yol alır hayat. İstasyonlar vardır bu yolun üzerinde. Her istasyonda birileri biner trene, birileri de iner. Bazen istasyonda bir mola verilir, bir çay içilir, bir simit poğaça alınır büfeden, bir selam verilir oradakilere.Ve tekrar binip trene devam edersin yoluna. Peki yolcular? O an aynı trende olsan bile hepsinin geldiği yer farklıdır, gidecekleri yer de ,ve trenden inecekleri istasyonda farklıdır. Tıpkı benim kinin onlardan farklı olduğu gibi. Hayat yolunda karşımıza çıkan insanlar da böyledir. Biz onlara bize göre bir değer biçeriz. O güne kadar yaşadıklarımızın bizde oluşturduğu gözlükle bakarız etrafa. Ona göre yargıya varır, ona göre düşünür ona göre hissederiz. Ve çoğu zaman da yanılırız bazılarına verdiğimiz değerin fazla olduğunu anlarız zamanla bazılarınınsa hiç de zannettiğimiz gibi bir insan olmadığını, daha çok değer görmeye layık olduğunu gösterir hayat yolu bize. Rehberimiz Peygamberimiz Ne güzel demiş= Kimseyi fazlaca övme olur ki yerersin, kimseyi de fazlaca yerme olur ki översin.
Trafikte bir arabaya çok yaklaşır takip mesafesini korumazsanız o araba zınk diye durduğunda kaza yapar ve hasar alırsınız ve takip mesafesini korumadığınız için suçlu da siz olursunuz. işte hayatta da böyledir yolda karşılaştığımız insanlara karşı takip mesafesini korumak lazım ki olur da bir kaza olursa fazla hasara uğramayalım.
