Şeytanın İlk Oyunu

Hazreti Adem ile Hz. Havva cennette mutlu mesut yaşarlarken kendilerine düşmanlık etmeye yemin etmiş şeytan da onları Allah'a isyan ettirmek ve cennetten çıkarmak için oyunlar düşünüyordu.

Hz. Adem ile Havva bir gün yüksek sesle ağlama sesi duydular sesin geldiği yere doğru baktıkları zaman şeytanın orada hıçkıra hıçkıra ağladığını gördüler. Şeytanın düşmanları olduğunu bilseler de ağlayışına üzüldüler, merhamet ettiler ve niçin ağladığını sordular. Şeytan “Ne kadar güzel mutlusunuz, cennette yaşıyorsunuz. Bir gün ölüp de buradan ve birbirinizden ayrılmak zorunda olduğunuzu düşünüyorum da bu içimi parçalıyor. Onun için ağlıyorum” dedi.

Hz. Adem ile Hz. Havva şaşırdılar ne diyeceklerini bilemediler. Şeytanın onlar için ağlamasından etkilendiler bir an için onun düşmanları olduğunu ve Allah’ın dikkat edin şeytan sizi aldatmasın diye uyardığını unuttular. Ölümsüz olma arzusu galip geldi. “Ve biz ne yapabiliriz ki bunun için” dediler.

Şeytan “Şu ağaç var ya eğer ondan yerseniz ölümsüz olursunuz ve cennette ebediyen kalırsınız” dedi.

Bu şekilde Hz. Adem ile Havva'yı kandırmayı başardı. Şeytan ilk gözyaşı ile ve arkasından güya onların iyiliğini düşündüğünü göstermesi ile kandırdı onları.

Mevlana: (avcının kuşlara yem saçması onun merhametinden değildir) diyor unutmayın! Yine Kastamonu'nun son dönemde yaşamış Alim zatlarından Mehmet Feyzi Efendi'de (münafığın gözünde yaş bol olur) demiş. Allah'a İsyan ettirmeye sizi kandırmak isteyenin silahı bazen sahte gözyaşı, bazen yalan vaatler, bazen de sahte dostluk ve arkadaşlıklar olabilir. Aman ha dikkatli olalım. Bunlar bize Allah'ın yasak kıldığı razı olmadığı işleri yaptırıp cennetten kovulmamıza sebep olmasın.