
Bitmemiş işler
Kadriye Doğan
Bir otobüs yol üzerinde dinlenme tesisinde mola verdi. Yolcuların 15 dakikaları vardı ihtiyaçlarını gidermek, yemek yemek ya da alışveriş yapmak için. Mola bitmiş yolcuların otobüse binmelerini isteyen anons başlamışken yolculardan birisi bacağı kırılmış bir köpek gördü. Yardım ister gibi acıyla bakan iki göz. Yolcu düşündü ne yapmalıydı şimdi otobüse binmese, bir araç bulup köpeği veterinere götürse, tedavi ettirse. Ama işi vardı gideceği şehirde otobüsü kaçırırsa yetişemeyecekti. Hem burada bir sürü insan var elbet onlardan biri de yapabilirdi bu işi. Saat gelmişti birkaç dakika düşündü. Ne yapacağına bir türlü karar veremedi. Sonra hızla bindi otobüse, yerine oturdu. Acı çeken o iki göz hala ona bakıyordu. İstanbul'a varana kadar binlerce mazeret buldu kendine haklı olduğunu söyleyen. Ama o gözler bir türlü çıkmadı aklından. Yıllar geçse bile her köpek gördüğünde hep o köpeği tedavi ettirmediği için kendini kötü hissetti ve onu merak etti. Biz de bunun gibi pek çok bitmemiş iş biriktiririz hayatımızda. Prof. Dr. Doğan Cüceloğlu bu bitmemiş işlerin geçmişi bizim için bir hapishaneye dönüştürdüğünü söylüyor. Bitmemiş işler bizim şimdiyi, şu anı algılamamıza ve yaşamamıza engel olur. Gerçek özgürlüğe kavuşmak ancak bu bitmemiş işlerin yükünden kurtulmakla olur.
Bir an sonra yaşayacağımızın garantisi olmadığına, her yaptığımız veya yapmadığımız şeyin kaydedilip bir gün bize sorulacağına inanan biz Müminler hayatımızda bitmemiş işler bırakmamaya özen göstermeliyiz. Sevgili gençler siz siz olun; bazen helalleşme, bazen güzel bir veda, bazen de o an ne yapılması gerekiyorsa onu yapmakla hayat yolunda geriye bitmemiş iş bırakmamaya çalışın. Çalışın ki acı ile bakan iki göz zincirlemesin ellerinizi.