Aczimizi İtiraf
Kadriye Doğan
İlk defa menemen yapacak birinin menemen tariflerine bakması, yapılış videoları seyretmesi normaldir. Ancak yıllarca her menemen yapışında hala tarife bakıyor ve tarif videoları izliyorsa bu normal değildir. Bu sözü bir kitapta okuduğum zaman irkildim. Hırsla daha, daha, daha yükseklere çıkma arzusu içinde olan, mükemmellik peşinde nefes nefese kalan, bunu da nasıl yapacağını bilemeyip bulduğu her bilgi kırıntısını dağarcığına atmaya çalışan ama en iyi bilmesi gereken şeyleri dahi yaparken tereddüt eden insanlar geldi aklıma. Evleniyoruz en iyi eş, anne oluyoruz en iyi anne ben oluyum istiyoruz.
Evet söz çok doğruydu bir olayla ilk karşılaştığımızda mesela yeni evlendiğimizde veya yeni anne olduğumuzda hassas olmak mükemmel olmaya çalışmak en iyiyi öğrenip onu uygulamaya çalışmak normaldir, gereklidir ve güzeldir de. Ancak bir müddet sonra hayatı akışına bırakmak, anı yaşamak gerekir . Fazla mükemmeliyetçi oluşumuz hayatın güzelliklerini fark etmemize ve mutlu olmamıza engel olur. Bir müslüman bilir ki mükemmel ve kusursuz olan sadece Allah'tır. Bizler kusurlu ve eksik varlıklarız. Önce bunu kabul etmemiz gerekir. Yaptığımız işler de mutlaka eksik ve kusurlu olacaktır. Hem kime göre mükemmel? Çoğu zaman sizin mükemmel dediğiniz başkaları için kusurlu olmayacak mı? Bırakalım yolda eksik kalan şeyler olsun, yolunda gitmeyenler olsun, yarım bıraktıklarımız, sonuç alamadıklarımız olsun. Her şeyi en güzel ben yapmalıyım diye kendimize aşırı bir yük yükleyip zaten ağır olan hayatın zorluklarını daha da artırmayalım. Eksik de olsa noksan da olsa bu hayat Allah-u Teala'nın bize verdiği en büyük hediye. Bu günümüzün farkına varalım, anın kıymetini bilelim.
Hz Mevlana'nın tabiri ile tıpkı bir çocuğun ağlaması ile annesinden süt gelmesi gibi Rabbimiz de noksanlığını fark eden, duasında itiraf eden, yardımı ondan bekleyen kullarını sever ve onlara lütuf ve ikramlarda bulunur. Aciz olduğumuzu kabul ve itiraf huzurun kaynağıdır. Bırakın şu hayat yolumuzda ters giden işler de olsun ne çıkar.
Hem hayatta varmak değil yolda olmak değil midir güzel olan?
